- کلامیدیا
- علائم کلامیدیا چیست؟
- آیا باید برای کلامیدیا تست شوم؟
- چگونه می توانم تحت درمان کلامیدیا قرار گیرم؟
- چگونه می توان از ابتلا به کلامیدیا جلوگیری نمود؟
کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که به راحتی با داروهای آنتی بیوتیکی درمان می شود. این بیماری یکی از شایع ترین بیماریهای مقاربتی است و بیشتر افرادی که کلامیدیا دارند، علائمی نشان نمی دهند.کلامیدیا واقعاً شایع است.کلامیدیا یک عفونت باکتریایی بسیار شایع است که می تواند از طریق تماس جنسی با شخصی دیگر انتقال یابد. هر ساله نزدیک به 3 میلیون آمریکایی آن را می گیرند، که معمولاً افراد 14-24 ساله هستند.
کلامیدیا از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی گسترش می یابد. عفونت کلامیدیا از راه مایع منی (آب)، پیشآب و مایعات واژنی منتقل می شود. کلامیدیا می تواند آلت، واژن، دهانه رحم، مقعد، مجرای ادرار، چشم ها و گلو را آلوده کند. اکثر مبتلایان به کلامیدیا علائمی ندارند و حالشان کاملاً خوب هستند، بنابراین حتی نمی دانند که به آن آلوده اند.
کلامیدیا را می توان با آنتی بیوتیک ها به راحتی برطرف نمود. با این حال اگر کلامیدیا درمان نشود، ممکن است در آینده منجر به مشکلاتی جدی در سلامتی فرد مبتلا شود. به همین دلیل آزمایش بیماری های مقاربتی از اهمیت بالایی برخوردار است و هرچه زودتر بدانید که مبتلا به کلامیدیا هستید، سریعتر می توانید آن را درمان کنید. هر بار که رابطه جنسی دارید، می توانید با استفاده از کاندوم از کلامیدیا جلوگیری کنید.
کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟
کلامیدیا معمولاً از راه تماس جنسی با شخصی که عفونت را دارد، منتقل می شود. این انتقال حتی اگر انزال صورت نگیرد نیز می تواند اتفاق بیفتد. اصلی ترین راه ابتلای افراد به کلامیدیا داشتن رابطه جنسی واژینال و رابطه جنسی مقعدی است، با این حال می تواند از طریق رابطه جنسی دهانی نیز انتقال یابد.
ندرتا کلامیدیا می تواند از راه لمس کردن چشم با دستان آلوده به مایعات دارای کلامیدیا انتقال یابد. اگر زن باراداری مبتلا به کلامیدیا باشد، كلامیدیا در هنگام تولد نیز می تواند به نوزاد منتقل شود.
کلامیدیا از طریق تماس معمولی منتقل نمی شود، بنابراین فرد به خاطر استفاده از غذا یا نوشیدنی دهنی، بوسه، بغل کردن، دست دادن، سرفه، عطسه و نشستن روی سنگ توالت، کلامیدیا نمی گیرد.
استفاده از کاندوم و/یا حفاظ های دندانی در هر بار رابطه جنسی، بهترین روش برای جلوگیری از گرفتن کلامیدیا است.
علائم کلامیدیا چیست؟
افراد مبتلا به کلامیدیا معمولاً علائمی ندارند، بنابراین اکثر افراد مبتلا به آن نمی دانند که آن را دارند. اگر متوجه علائم کلامیدیا شدید، آزمایش کلامیدیا بدهید. حالتی که معمولاً جود کلامیدیا را علامت می دهد عبارت است از:
بی علامت بودن کلامیدیا
کلامیدیا می تواند موذیانه شما را آزار دهد زیرا از آنجا که علائمی نداراد، می تواند بدون آنکه دیده شود یا احساس شود، بدن را عفونی نماید. بعضی اوقات علائم کلامیدیا به حدی خفیف است که افراد متوجه آن نمی شوند یا به اشتباه علائم آن را به بیماری دیگری منسوب می کنند. غالبا مردم حتی متوجه نمی شوند که کلامیدیا دارند و تا حدی همین مطلب دلیل شیوع بسیار بالای این عفونت است (نیز دلیلی برای اینکه چرا آزمایش کلامیدیا بسیار مهم است).
اگر کلامیدیا درمان نشود، می تواند منجر به عفونت های جدی و حتی ناباروری شود. با این وصف معمولاً در صورت ابتلا به آن، به آسانی قابل درمان است. به همین دلیل هر چند هم احساس کنید صحیح و سالم هستید، باز لازم است که بطور منظم برای بیماری های مقاربتی آزمایش شوید.
علائم کلامیدیا
علائم کلامیدیا چندین هفته پس از اولین آلودگب به عفونت ظاهر می شوند. علائم کلامیدیا که ممکن است در زنان و مردان ظاهر شوند، عبارتند از:
- درد یا سوزش در هنگام ادرار
- درد در هنگام رابطه جنسی
- درد در بخش های تحتانی شکم
- ترشحات غیر طبیعی واژن (ممکن است زرد باشد و یک بوی قوی داشته باشد)
- خونریزی بین پریود ها
- چرک یا ترشح آبکی/شیری از آلت تناسلی مرد
- بیضه های متورم یا بیضه هایی که با دست زدن به آن درد می گیرند
- درد، ترشحات و/یا خونریزی در ناحیه مقعد
اگر کلامیدیا چشم شما را آلوده کند ممکن است چشمهایتان دچار قرمزی، خارش شوند یا از آنها ترشحاتی خارج شود. گاه عفونت های کلامیدیا باعث درد در گلو می شود اما این حالت نادر است.
اگر شما یا شریک زندگی تان دارای هر یک از این علائم هستید به یک پرستار، پزشک یا مرکز بهداشتی ویژه والدین شدن برنامه ریزی شده مراجعه نمایید. انجام آزمایش کلامیدیدا بخصوص برای زنان باردار بسیار مهم است.
به یاد داشته باشید که بیشتر افراد در صورت ابتلا به کلامیدیا هیچ علائمی از خود نشان نمی دهند. به همین دلیل تنها راه برای اطمینان در مورد ابتلا یا عدم ابتلا به کلامیدیا، انجام آزمایش آن است.
علائم کلامیدیا در مردان کدام است؟
اکثر مبتلایان به کلامیدیا علائمی ندارند یا اگر علائمی داشته باشند، این علائم هفته ها پس از رابطه جنسی بدون کاندوم ظاهر می شوند.
حتی اگر کلامیدیا باشید ولی علائم آن را نداشته باشید و تحت درمان قرار نگیرید، می تواند به سیستم تولید مثل شما آسیب برساند و باعث ایجاد اپیدیدیمیت یا ناباروری شود. به همین دلیل در صورتی که رابطه جنسی بدون کاندوم داشته باشید، آزمایش بیماری های مقاربتی بسیار مهم است.
علائم کلامیدیا در مردان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ترشح چرک یا مایع آبکی یا شیری از آلت تناسلی مرد
- درد یا سوزش هنگام ادرار
- درد و یا تورم در یک یا هر دو بیضه
همچنین کلامیدیا می تواند از ناحیه ماتحت - معمولاً به علت رابطه جنسی مقعدی – انتقال یابد. این علائم رایج نیستند، اما ممکن است موارد زیر در این نوع عفونت ملاحظه شوند:
- درد یا خارش در مقعد (مخرج)
- تخلیه ترشحات یا خونریزی از مقعد
- اسهال
- تورم در ناحیه مقعد یا اطراف آن
کلامیدیا همچنین می تواند چشم شما را آلوده کرده و باعث قرمزی، خارش یا خروج ترشحاتی از آنها شود.
صرف نظر از محل بروز علائم کلامیدیا در بدن، احتمال بروز این علائم در مردان صبح بیشتر است.
اگر به هر یک از این علائم برخورد کردید، اگر مشخص شده که شریک زندگی تان به کلامیدیا یا دیگر بیماری های مقاربتی مبتلاست یا اگر شریک زندگی شما علائمی از خود نشان می دهد، بلافاصله با پزشک یا پرستار یا مرکز بهداشت ویژه والدین شدن برنامه ریزی شده تماس بگیرید.
علائم کلامیدیا در زنان کدام است؟
اکثر مبتلایان به کلامیدیا علائمی ندارند یا اگر علائمی داشته باشند، این علائم هفته ها پس از رابطه جنسی با فرد آلوده به آن ظاهر می شوند.
حتی اگر کلامیدیا باشید ولی علائم آن را نداشته باشید و تحت درمان قرار نگیرید، می تواند به سیستم تولید مثل شما آسیب برساند و باعث ایجاد بیماری التهابی لگن (PID) یا ناباروری شود به همین دلیل - به ویژه در صورتی که رابطه جنسی بدون کاندوم داشته باشید - آزمایش بیماری های مقاربتی بسیار مهم است.
علائم کلامیدیا در زنان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ترشحات واژنی غیرطبیعی، زرد و دارای بوی تند
- تورم در داخل واژن / رابطه جنسی دردناک
- درد یا سوزش هنگام ادرار
- تحریک شدن بیش از حد معمول برای ادرار نمودن
اگر عفونت فراتر از واژن و دهانه رحم گسترش یابد، علائم کلامیدیا در زنان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد در شکم یا کمر
- حالت تهوع یا تب درجه پایین
- خونریزی بین پریود ها خود یا خونریزی بعد از رابطه جنسی واژنی
همچنین کلامیدیا می تواند از ناحیه ماتحت - معمولاً به علت رابطه جنسی مقعدی – انتقال یابد. این علائم رایج نیستند، اما ممکن است موارد زیر در این نوع عفونت ملاحظه شوند:
- درد یا خارش در مقعد (مخرج)
- تخلیه ترشحات یا خونریزی از مقعد
- اسهال
- تورم در ناحیه مقعد یا اطراف آن
کلامیدیا همچنین می تواند چشم شما را آلوده کرده و باعث قرمزی، خارش یا خروج ترشحاتی از آنها شود.
اگر به هر یک از این علائم برخورد کردید، اگر مشخص شده که شریک زندگی تان به کلامیدیا یا دیگر بیماری های مقاربتی مبتلاست یا اگر شریک زندگی شما علائمی از خود نشان می دهد، بلافاصله با پزشک یا پرستار یا مرکز بهداشت ویژه والدین شدن برنامه ریزی شده تماس بگیرید.
آیا لازم است برای کلامیدیا آزمایش شوم؟
انجام آزمایش تنها راه پی بردن به کلامیدیا است. افرادی که رابطه جنسی دارند باید به طور مرتب آزمایش شوند. به طور کلی آزمایش های کلامیدیا سریع، بدون درد و گاه رایگان است.
چگونه می توانم از ابتلا به کلامیدیا مطلع شوم؟
نمی توان از روی علائم بدنی نتیجه گرفت که کلامیدیا دارید یا خیر. فارغ از اینکه علائمی داشته باشید یا خیر، تنها راه برای اطمینان از اینکه کلامیدیا دارید یا خیر، انجام آزمایش است.
اگر علائم کلامیدیا را از خود نشان می دهید، لازم است آزمایش شوید. همچنین اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید یا شریک زندگیتان کلامیدیا دارد (حتی اگر متوجه علائم آن نشده باشید) خوب است که برای کلامیدیا آزمایش شوید. به طور کلی افرادی که از نظر جنسی فعال هستند باید حدوداً یک بار در سال برای بیماری های مقاربتی - از جمله کلامیدیا - آزمایش شوند. اگر باردار هستید ، در اولین ویزیت بارداری خود آزمایش کلامیدیا بدهید.
آزمایش کلامیدیا بسیار آسان و بدون درد است. می دانید بهترین قسمت در مورد آزمایش بیماری های مقاربتی کدام است؟ اینکه وقتی آزمایش را دادید ، ذهنتان واقعاً راحت می شود. اگر کلامیدیا داشته باشید، بهتر است سریعاً از این موضوع مطلع شوید تا بتوانید در اسرع وقت داروهای آن را مصرف کنید و بهتر شوید.
در طی آزمایش کلامیدیا چه اتفاقی می افتد؟
آزمایش کلامیدیا می تواند به اندازه نوشیدن یک فنجان قهوه ساده باشد. گاهی این آزمایش از طریق مالیدن یک سواب پنبه به اندام تناسلی فرد انجام می شود تا به این وسیله از مجرای ادراری، مهبل، دهانه رحم یا مقعد نمونه های سلولی گرفته شود. سپس نمونه های گرفته شده به لحاظ وجود باکتری های کلامیدیا مورد آزمایش قرار می گیرند. همچنین ممکن است پزشک در طول معاینه علائم کلامیدیا مانند ترشحات روی دهانه رحم را مورد بررسی قرار دهد.
کلامیدیا ممکن است مشابه سایر بیماریهای مقاربتی شایع - مانند سوزاک – به نظر برسد، لذا ممکن است پرستار یا پزشک چندین عفونت را مورد آزمایش قرار دهد.
فکر آزمایش شدن ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما سعی کنید از این ذهنیت اجتناب کنید. آزمایش بیماری های مقاربتی یک بخش معمولی از مسئولیت پذیری و مراقبت از سلامتی خودتان است. خبر خوب این است که کلامیدیا با دارودرمانی کاملاً قابل درمان است - بنابراین هرچه زودتر نسبت به ابتلا به آن خبردار شوید، سریعتر می توانید از شر آن خلاص شوید.
کجا می توانم تست کلامیدیا بدهم؟
شما می توانید در آزمایشگاه پاتوبیولوژی رازی کرج، مطب پزشک، کلینیک های بهداشت، بخش بهداشت، یا مرکز بهداشت مخصوص والدین شدن برنامه ریزی شده آزمایش کلامیدیا و سایر بیماری های مقاربتی ها بدهید.
آزمایش بیماری های مقاربتی جزء ثابت معاینات منظم یا معاینه زنان و زایمان نیست بلکه باید آن را درخواست نمایید. با پرستار یا پزشک خود صادق باشید تا آنها بتوانند به شما کمک کنند آزمایشات لازم برای شما را به درستی مشخص کنند. در این مسائل خجالت نکشید: پزشک شما برای کمک به شما آنجاست، نه قضاوت شما.
درمان کلامیدیا چگونه است؟
کلامیدیا به راحتی با آنتی بیوتیک قابل درمان است. شرکای جنسی شما نیز باید تحت معالجه قرار گیرند. اگر کلامیدیا را درمان نکنید، می تواند منجر به مشکلات جدی شود.
درمان کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا معمولاً به راحتی برطرف می شود. پرستار یا پزشک شما برای درمان عفونت به شما آنتی بیوتیک می دهد. گاها فقط لازم است یک دوز دارو مصرف کنید. یکی دیگر از درمان های کلامیدیا به مدت 7 روز ادامه دارد. پزشک در تشخیص اینکه کدام روش درمانی برای شما مناسب است، به شما کمک می کند.
اگر به علت ابتلا به بیماری کلامیدیا تحت درمان قرار گرفته اید، لازم است شرکای جنسی شما نیز تحت درمان کلامیدیا قرار گیرند. در غیر این صورت، ممکن است عفونت را به همدیگر یا به افراد دیگر انتقال دهید. پزشک گاهی هم برای شما و هم همسرتان دارو تجویز می کند.
دانستن چه مطالبی در رابطه با درمان کلامیدیا لازم است؟
اگر تحت درمان کلامیدیا هستید:
تمام داروهای خود را درست به همان شکلی که پزشک گفته است مصرف کنید، حتی اگر علائم زودتر از بین رفتند. تا زمانی که آنتی بیوتیک ها را تمام نکنید عفونت در بدن شما باقی می ماند.
همچنین لازم است همسر (هم بستر) شما نیز تحت درمان کلامیدیا قرار بگیرد تا عفونت را به همدیگر یا دیگران انتقال ندهید.
به مدت 7 روز رابطه جنسی نداشته باشید. اگر فقط 1 دوز دارو دارید تا 7 روز بعد رابطه جنسی برقرار نکنید. اگر به مدت 7 روز دارو می خورید تا زمانی که تمام قرص های خود را مصرف نکرده اید، رابطه جنسی نداشته باشید.
3-4 ماه بعد، دوباره آزمایش بدهید تا مطمئن شوید عفونت شما از بین رفته است.
داروی خود را با کسی به اشتراک نگذارید. پزشک ممکن است برای شریک زندگی شما نیز یک دوز جداگانه آنتی بیوتیک تجویز کند. اطمینان حاصل کنید که هر دوی شما داروی تجویز شده را نماما مصرف می کنید.
حتی اگر درمان خود را تمام کنید و کلامیدیا کاملاً از بین رفته باشد، باز هم ممکن است در آینده در معرض عفونت کلامیدیا قرار بگیرید. کلامیدیا را می توان دوباره گرفت، بنابراین از کاندوم استفاده کنید و مرتباً آزمایش بدهید.
در صورت عدم درمان کلامیدیا چه اتفاقی می افتد؟
هرچند کلامیدیا شایع است و همواره علائمش را بروز نمی دهد، با این حال اگر زود تشخیس داده نشود و درمان نشود، می تواند به یک مشکل بزرگ تبدیل شود.
کلامیدیا می تواند به رحم و لوله های فالوپ گسترش یابد و باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود. PID ممکن است در ابتدا هیچ علائمی نداشته باشد اما می تواند آسیبی دائمی به همراه داشته باشد بطوری که منجر به درد، ناباروری یا حاملگی خارج رحمی شود. آزمایش کلامیدیا احتمال ابتلا به PID را واقعا کاهش می دهد.
اگر فردی آلت تناسلی مردانه داشته باشد، عفونت کلامیدیا می تواند به اپیدیدیمس (لوله ای که اسپرم را از بیضه ها منتقل می کند) او گسترش یابد، نیز می تواند باعث درد مزمن مفاصل شود. کلامیدیا در موارد نادری می تواند فرد را نابارور کند.
ابتلا به کلامیدیا احتمال ابتلا به ویروس HIV یا ویروس عامل ایدز را افزایش می دهد.
اگر در دوران بارداری کلامیدیا داشته باشید و آن را درمان نکنید، می تواند کودک به هنگام تولد آلوده کند. کلامیدیا می تواند باعث عفونت چشم و ذات الریه در نوزادان شود و همچنین خطر زایمان زودرس کودک را افزایش می دهد. آزمایش و درمان کلامیدیا سریع و آسان بوده و بهترین راه است برای جلوگیری از همه این مشکلات.
چگونه از ابتلا به کلامیدیا جلوگیری می شود؟
کلامیدیا عموماً از طریق تماس جنسی انتقال می یابد، بنابراین بهترین راه برای جلوگیری از کلامیدیا، آزمایش منظم و استفاده از کاندوم در صورت برقراری رابطه جنسی است.
چگونه می توان از ابتلا به کلامیدیا خودداری نمود؟
کلامیدیا از طریق مایعات جنسی شامل مایع منی (آب)، پیشآب و مایعات واژنی انتشار پیدا می کند. بنابراین بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به کلامیدیا و سایر بیماری های مقاربتی نداشتن هیچگونه رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی است. این امر برای اکثر افراد ممکن نیست و به این خاطر باید از کاندوم ها و حفاظ های دهانی استفاده نمود. اینگونه پوشش ها واقعاً به شما کمک می کنند تا در هنگام برقراری رابطه جنسی، احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش دهید.
یکی دیگر از راهکارهای مهم حفظ سلامتی، انجام آزمایش بیماری های مقاربتی به طور منظم است.
چگونه می توانم مطمئن شوم که هیچ کس را به کلامیدیا مبتلا نمی کنم؟
اگر پی بردید که کلامیدیا دارید، وحشت نکنید. کلامیدیا به راحتی قابل درمان است و برای کسب اطمینان نسبت به عدم انتقال آن به افراد دیگر چندین روش موجود است:
- به شرکای جنسی قبلی و کنونی خود اطلاع دهید که به کلامیدیا مبتلا هستید تا بدین ترتیب آنها نیز تحت آزمایش و معالجه قرار گیرند.
- از زمان شروع درمان، تا 7 روز بعد با هیچ کس رابطه جنسی برقرار نکنید.
- شرکای جنسی شما نیز لازم است قبل از برقراری رابطه جنسی با شخص دیگری مورد آزمایش کلامیدیا قرار گیرند.
- هنگامی که درمان خود را تمام کردید و دوباره رابطه جنسی برقرار کردید، کماکان این ایده می تواند برای شما خوب به حساب آید که: در هر بار رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
رساندن خبر ابتلا به كلاميديا شما به سایرین نیاز به زمانبدی خوب ندارد زیرا این عفونت واقعاً واقعا شایع است و به راحتی قابل درمان است. بنابراین سعی کنید در مورد آن خجالت نکشید و این موضوع را زیاد بزرگ و جدی نکنید. هر دوی شما می توانید پس از این گفتگو تحت معالجه قرار بگیرید و زندگی عادی خود را ادامه دهید.