سیفیلیس

در این قسمت مطالب زیر را خواهید خواند...

• سیفیلیس چیست؟
• علائم سیفیلیس کدام است؟
• آیا باید برای سیفیلیس تست شوم؟
• چگونه می توانم تحت درمان بیماری سیفیلیس قرار گیرم؟
• چگونه می توان از ابتلا به سیفیلیس جلوگیری نمود؟

سیفیلیس چیست؟

سیفیلیس یک عفونت باکتریایی شایع است که از طریق رابطه جنسی گسترش می یابد. سیفیلیس با استفاده از داروهای آنتی بیوتیکی به راحتی قابل درمان است، با این حال در صورت عدم درمان می تواند آسیب دائمی ایجاد کند.سیفیلیس یک مسئله جدی است، با این حال قابل درمان است.

سیفیلیس یک بیماری های مقاربتی بسیار شایع است که از طریق رابطه جنسی واژنی، مقعدی و دهانی منتشر می شود.

سیفیلیس در دستگاه تناسلی فرد مبتلا زخم هایی (به نام زخم شانکر) ایجاد می کند. این زخم ها معمولاً بدون درد هستند با این حال به راحتی می توانند عفونت را به افراد دیگر منتقل کنند. افراد غیر مبتلا از طریق تماس با این زخم ها به سیفیلیس مبتلا می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به سیفیلیس متوجه این زخمها نمی شوند و کاملاً احساس سلامتی می کنند، بنابراین ممکن است ندانند به سیفیلیس مبتلا شده اند.

سیفیلیس می تواند واژن، مقعد، آلت مردانه یا کیسه بیضه و گاها لب و دهان افراد را آلوده کند. با استفاده از کاندوم و/یا پوشش های محافظتی دهانی در هر بار رابطه جنسی، می توانید به جلوگیری از ابتلا به بیماری سیفیلیس کمک کنید.

در صورت درمان زود هنگام، سیفیلیس را می توان به راحتی با دارو درمان کرد. با این حال بدون درمان می تواند منجر به مشکلات جدی و دائمی سلامتی مانند آسیب مغزی، فلج و کوری شود و به همین دلیل است که انجام آزمایش بیماری های مقاربتی بسیار مهم است. فرد مبتلا هر چه زودتر بداند سیفیلیس دارد، سریعتر می تواند از شر آن خلاص شود.

ابتلا به سیفیلیس چگونه صورت می گیرد؟

سیفیلیس در نتیجه ی رابطه جنسی و تماس پوست فرد غیرآلوده با پوست شخص مبتلا منتشر می شود. هنگامی که لبه های واژن، واژن، آلت مردانه، مقعد یا دهان فرد غیرآلوده در تماس با زخم سیفیلیس شخص دیگر- معمولاً در طول رابطه -  قرار گیرد، سیفیلیس می گیرد. سیفیلیس حتی اگر هیچ کدام از طرفین به ارگاسم و انزال نرسند نیز می تواند انتقال یابد.

عمده ترین روشی که افراد به سیفیلیس مبتلا می شوند از طریق داشتن رابطه جنسی واژنی و رابطه جنسی مقعدی است. کمتر پیش می آید که بخاطر داشتن رابطه جنسی دهانی سیفیلیس منتقل شود، با این حال سیفیلیس می تواند از این راه نیز منتقل شود. علاوه بر اینها، مادر مبتلا نیز می تواند سیفیلیس را در دوران بارداری و زایمان به کودک خود منتقل کند، اتفاقی که می تواند خطرناک باشد.

در ابتدای بروز علائم، یعنی هنگامی که زخم سیفیلیس سر بر آورده، سیفیلیس می تواند با بیشترین احتمال به دیگران انتقال یابد. با این حال بسیاری از مردم مبتلا از آنجا که متوجه زخمهای سیفیلیس خود نمی شوند، حتی نمی دانند که سیفیلیس دارند. استفاده از کاندوم در هر بار که رابطه جنسی یکی از بهترین راهها برای جلوگیری از گرفتن سیفیلیس است - حتی اگر شما و شریک زندگی تان کاملاً سالم به نظر می رسید.

سیفیلیس از طریق تماس های موقتی منتقل نمی شود، بنابراین ممکن نیست که بخاطر خوردن اشتراکی غذا یا نوشیدنی، بغل کردن، دست دادن، سرفه، عطسه، استفاده اشتراکی از حوله یا نشستن روی سنگ توالت سیفیلیس بگیرید.

علائم سیفیلیس کدام است؟

علائم سیفیلیس به سختی جلب توجه می کند و به طور مقطعی ظاهر و ناپدید می شوند. بنابراین بهترین راه برای دانستن اینکه آیا شما سیفیلیس دارید یا خیر، انجام آزمایش است.ممکن است متوجه هیچ نشانه ای از سیفیلیس نشوید.

سیفیلیس موذی است چراکه ممکن است شما یا شریک زندگی تان بدان مبتلا باشید بی آنکه هیچگونه علائمی دال بر وجود آن احساس کنید- این دلیل تا حدی گویای شیوع بالا این عفونت است (و به همین دلیل است که انجام آزمایش سیفیلیس آنقدر مهم است).

علائم سیفیلیس می تواند آنقدر خفیف باشد که حتی جلب توجه نکند. گاها افراد مبتلا، علائم سیفیلیس را با علائم مربوط به موارد دیگری مانند جوش یا بثورات اشتباه می گیرند. علائم سیفیلیس به طور مقطعی ظاهر و ناپدید می شوند، با این حال این بدان معنی نیست که با ناپدید شدن علائم عفونت از بین می رود. تنها راه خلاص شدن از شر علائم سیفیلیس، مصرف دارو است.

اگر فرد مبتلا تحت درمان سیفیلیس قرار نگیرد، سیفیلیس می تواند به مشکلات جدی سلامتی منجر می شود. با این حال معمولاً اگر درمان آن زود هنگام شروع شود به آسانی می توان با آنتی بیوتیک آنرا درمان کرد و درست به همین دلیل است که اگر رابطه جنسی داشته باشید انجام منظم آزمایش های بیماری های مقاربتی – فارغ از سلامتی ظاهری شما - بسیار مهم است.

علائم سیفیلیس کدام ست؟

سیفیلیس می تواند گیج کننده باشد زیرا چند مرحله متفاوت دارد که می توانند همزمان اتفاق بیفتند یا اینکه با هم همپوشانی داشته باشند. همچنین ممکن است اصلا هیچ گونه علائمی نداشته باشد. با این وصف تا زمانی که تحت درمان سیفیلیس قرار نگیرید، عفونت همچنان در بدن شما پابرجا خواهد بود. علائم سیفیلیس در هر مرحله متفاوت از مرحله دیگر است و ممکن است همواره با یک ترتیب مشخص اتفاق نیفتد.

مرحله اولیه

در این مرحله یک زخم سیفیلیس (معروف به زخم شانکر) ظاهر می شود - این زخم دقیقا همان جاییست که عفونت سیفیلیس از آنجا وارد بدن شما شده است. زخم های شانکر معمولاً سفت، گرد و بدون درد و گاها باز و مرطوب هستند. اغلب فقط 1 زخم ایجاد می شود، با این حال ممکن است تعداد بیشتری زخم شکل بگیرد.

زخم های شانکر ممکن است روی لبه های واژن، واژن، مقعد، آلت مردانه، کیسه بیضه و به ندرت روی لب یا دهان ظاهر شوند. همچنین ممکن است این زخم ها در اعماق واژن، زیر پوست ختنه گاه، داخل مقعد و دیگر نواحی بدن که رویت آنها دشوار است، پنهان شوند.

زخمهای سیفیلیس به شدت مسری بوده و عفونت از راه این زخم ها در طول رابطه جنسی به راحتی به افراد دیگر منتقل می شود. به سادگی پیش می آید که افراد زخمهای سیفیلیس را با تورم ناشی از موهای در نیامده، جوش و یا زگیلهای خوش خسم اشتباه می گیرند و از آنجا که این زخم ها درد ندارند و می توانند در نقاط عمقی بدن ظاهر شوند، ممکن است متوجه آنها نشوید.

زخم های شانکر به طور معمول بین 3 هفته تا 3 ماه پس از ابتلا به عفونت و در هر جایی از بدن ظاهر می شوند. زخمها معمولاً حدود 3 تا 6 هفته ماندگار هستند و سپس به طور خودبخودی از بین می روند – خواه بر روی آنها درمانی صورت بگیرد خواه نگیرد. با این حال اگر بر روی این زخم ها درمانی صورت نگیرد، حتی اگر زخمها از بین رفته باشند نیز کماکان در بدن خود سیفیلیس خواهید داشت. برای درمان سیفیلیس باید دارو مصرف کنید و پیشروی آن به مرحله بعدی را متوقف کنید.

مرحله ثانویه

علائم مرحله ثانویه شامل بثورات بر روی کف دست، کف پا یا سایر قسمت های بدن است. مشاهده بثورات ثانویه سیفیلیس گاها دشوار است و معمولاً خارش ندارد. در این مرحله ممکن است احساس بیماری کنید و علائم خفیفی مشابه علائم آنفلوانزا، حالتی شبیه تب خفیف، احساس خستگی، گلو درد، غدد متورم، سردرد و درد عضلانی داشته باشید. همچنین ممکن است زخم هایی در دهان، مهبل یا مقعد و همچنین از دست دادن وزن یا ریزش مو داشته باشید.

علائم مرحله ثانویه (بثورات سیفیلیس) به طور همزمان می تواند 2 تا 6 هفته طول بکشد و ممکن است تا 2 سال بیاید و برود. آنها مانند سایر بیماریهای شایع هستند ، بنابراین گفتن سیفیلیس دشوار است. علائم این مرحله به خودی خود با یا بدون درمان از بین می رود. با این حال مگر اینکه به دلیل بیماری سیفیلیس تحت درمان قرار گیرید، همچنان عفونت در بدن خود دارید و می تواند به مراحل بعدی خطرناک منتقل شود. به همین دلیل آزمایش بیماری های مقاربتی بسیار مهم است.

مرحله نهایی

گاه در حد فاصل مرحله ثانویه و مرحله نهایی ممکن است وضعیتی پیش بیاید که در آن عفونت سیفیلیس برای ماه ها یا حتی سال ها نهفته می شود (یعنی هیچگونه نشانه یا علائمی ظاهر نمی شود) - با این حال شما همچنان برای خلاص شدن از شر عفونت باید درمان شوید. افرادی که مدتها بیماری سیفیلیس را با خود حمل کرده اند، با مشکلات جدی سلامتی روبرو هستند. مراحل نهایی سیفیلیس می تواند موجب ایجاد تومور، کوری و فلج شود. این امر می تواند به سیستم عصبی، مغز و دیگر اندام ها آسیب برساند و حتی ممکن است فرد را بکشد.

سیفیلیس در مراحل اولیه به راحتی با آنتی بیوتیک ها قابل درمان است. اگر دیرهنگام دست به کار درمان شوید، کماکان می توانید عفونت را درمان کنید و مانع از آسیب های بعدی به بدنتان شوید. با این حال صدمه ای که سیفیلیس در مرحله نهایی ایجاد می شود قابل تغییر نیست و بهبود نمی یابد. عوارض ناشی از سیفیلیس در مرحله نهایی می تواند 10-20 سال پس از اولین آلودگی به عامل ویروسی آن روی دهد.

علائم سیفیلیس در مردان کدام است؟ علائم سیفیلیس در زنان کدام است؟

علائم سیفیلیس در مردان و زنان تقریبا به یک میزان است. غالباً سیفیلیس هیچ علائمی ندارد یا علائم آن به حدی خفیف است که فرد متوجه آنها نمی شود.همچنین سیفیلیس چندین مرحله دارد که ممکن است با هم همپوشانی داشته باشند. این مراحل ممکن است با "مراحل نهفتگی" از هم جدا شوند، مراحل نهفتگی به زمانهایی اشاره دارد که در آن هیچ گونه علائمی وجود ندارد.علائم هر مرحله متفاوت از دیگریست.

• مرحله اولیه –زخم بدون درد یا سرباز و مرطوبی - که به آن شانکر گفته می شود - ظاهر می شود. فرد مبتلا ممکن است 1 شانکر یا چند شانکر داشته باشد. شانکر ها معمولاً حدود 3 هفته پس از آلوده شدن فرد ظاهر می شوند، با این حال ممکن است ظهور این زخم تا 90 روز طول بکشد. این زخم ها اگر تحت مداوا قرار نگیرند، 3 تا 6 هفته باقی می مانند. شانکر می تواند در دستگاه تناسلی، دهانه رحم، لب، دهان، سینه یا مقعد ظاهر شود. همچنین فرد مبتلا ممکن است در مرحله اولیه غدد متورم داشته باشد.

• مرحله ثانویه – علائم این مرحله اغلب 3 تا 6 هفته پس از ظهور زخم ها ظاهر می شوند. این علائم سیفیلیس ممکن است تا 2 سال به طور متناوب ظاهر و ناپدید شوند. این علائم شامل بثورات بدن - اغلب در کف دست و کف پا - است که 2 تا 6 هفته ماندگارند. علائم متعدد دیگری از جمله تب خفیف، خستگی، گلو درد، ریزش مو، کاهش وزن، غدد متورم، سردرد و دردهای عضلانی نیز برای این مرحله متصور است.

• مرحله نهایی - از هر 3 نفر مبتلا به سیفیلیس که تحت درمان قرار نمی گیرند، یک نفرشان دچار آسیب های جدی به سیستم عصبی، قلب، مغز یا اندام های دیگر بدن می شوند که حتی ممکن است او را بکشند. این مرحله می تواند 1-20 سال پس از شروع عفونت رخ دهد.

اگر متوجه هرکدام از این علائم سیفیلیس شدید ، کارکنان مرکز بهداشت مختص والدین شدن برنامه ریزی شده ، کلینیک های دیگ ، بخش های بهداشتی و پزشکان خصوصی می توانند سیفیلیس را تشخیص داده و به شما در انجام هرگونه درمانی که ضروری باشند، کمک کنند. با این حال سیفیلیس - مانند بسیاری از بیماری های مقاربتی – در همه مبتلایان علائم به دنبال ندارد و از اینرو اگر رابطه جنسی واژنی، مقعدی و دهانی محافظت نشده داشته اید ،انجام آزمایش بیماری های مقاربتی برای شما بسیار مهم است.

آیا باید برای سیفیلیس تست شوم؟

آزمایش تنها راهی است که می توان با استفاده از آن با اطمینان گفت که فرد به سیفیلیس مبتلا است یا خیر. اگر شما یا شریک زندگی تان علائم بیماری سیفیلیس را دارید یا اینکه رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید، باید تحت آزمایش قرار گیرید.

از کجا بدانم سیفیلیس دارم یا خیر؟

شما نمی توانید صرفا با تکیه بر اوضاع و احوالتان و وضعیت ظاهری سلامتی خود با اطمینان بگویید که سیفیلیس دارید یا خیر بلکه همانند همه بیماری های مقاربتی ها، تنها راه مطمئن اطلاع از این موضوع آزمایش است.

اگر متوجه وجود زخم در دستگاه تناسلی خود شده اید یا علائم دیگری از بیماری سیفیلیس در بدنتان ظاهر شده، لازم است که توسط یک پرستار یا پزشک معاینه شوید. همچنین اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید یا فردی مبتلا به سیفیلیس رابطه جنسی داشته اید (حتی اگر علائمی از عفونت نمی بینید)، انجام آزمایش سیفیلیس ایده خوبی است. اگر باردار هستید ، پزشک ممکن است توصیه کند که از نظر ابتلا به سیفیلیس آزمایش شوید.

به طور کلی افرادی که از نظر جنسی فعال هستند باید حدوداً یک بار در سال از نظر ابتلا به بیماری های مقاربتی آزمایش شوند. می توانید از پرستار یا پزشک خود سؤال کنید که آیا انجام آزمایش سیفیلیس برای شما لازم است یا خیر. می دانید بهترین قسمت در مورد آزمایش بیماری های مقاربتی کدام است؟ اینکه وقتی آزمایش را دادید ، ذهنتان واقعاً راحت می شود. اگر سیفیلیس داشته باشید، بهتر است سریعاً از این موضوع مطلع شوید تا بتوانید در اسرع وقت داروهای آن را مصرف کنید و از شر آن خلاص شوید.

در طول آزمایش سیفیلیس چه اتفاقی می افتد؟

چه زخم یا علائمی داشته باشید چه نداشته باشید، می توانید از نظر ابتلا به سیفیلیس آزمایش شوید. معمولاً پرستار یا پزشک شما برای آزمایش سیفیلیس یک نمونه گیری سریع خون انجام می دهد. اگر زخم های سر باز داشته باشید، ممکن است با سواب به آرامی نمونه ای از ترشحات زخم بگیرند و آن را آزمایش کنند.

فکر آزمایش شدن ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما سعی کنید از این ذهنیت اجتناب کنید. آزمایش بیماری های مقاربتی یک بخش معمولی از مسئولیت پذیری و مراقبت از سلامتی خودتان است. خبر خوب این است که سیفیلیس با آنتی بیوتیک ها کاملاً قابل درمان است - بنابراین هرچه زودتر نسبت به ابتلا به آن خبردار شوید، سریعتر می توانید از شر آن خلاص شوید.

کجا می توانم برای تست سیفیلیس اقدام کنم؟

شما می توانید در آزمایشگاه پاتوبیولوژی رازی کرج، مطب پزشک، کلینیک های بهداشت، بخش بهداشت، یا مرکز بهداشت مخصوص والدین شدن برنامه ریزی شده آزمایش سیفیلیس و سایر بیماری های مقاربتی ها بدهید.

آزمایش بیماری های مقاربتی جزء ثابت معاینات منظم یا معاینه زنان و زایمان نیست بلکه باید آن را درخواست نمایید. با پرستار یا پزشک خود صادق باشید تا آنها بتوانند به شما کمک کنند آزمایشات لازم برای شما را به درستی مشخص کنند. در این مسائل خجالت نکشید: پزشک شما برای کمک به شما آنجاست، نه قضاوت شما.

درمان سیفیلیس چگونه است؟

سیفیلیس را می توان به راحتی با آنتی بیوتیک ها درمان کرد. شرکای جنسی شما نیز باید تحت معالجه قرار گیرند. اگر سیفیلیس را درمان نکنید، می تواند منجر به مشکلات جدی شود.

درمان سیفیلیس چیست؟

درمان سیفیلیس معمولاً در مراحل اولیه بسیار راحت است. پرستار یا پزشک شما برای درمان این عفونت آنتی بیوتیک تجویز می کند- معمولاً پنی سیلین تجویز می کنند مگر اینکه حساسیت داشته باشید یا به دلایل دیگر نتوانید آن را مصرف کنید.

اگر تحت درمان سیفیلیس هستید، بسیار مهم است که شرکای جنسی شما نیز تحت مداوا قرار گیرند. در غیر این صورت ممکن است عفونت را نوبتی به همدیگر یا به افراد دیگر منتقل کنید.

دانستن چه مطالبی در رابطه با درمان سیفیلیس لازم است؟

اگر در حال درمان سیفیلیس هستید:

• تمام داروهای خود را درست به همان شکلی که پزشک گفته است مصرف کنید، حتی اگر علائم زودتر از بین رفتند.
• شریک زندگی شما نیز باید از نظر ابتلا به سیفیلیس مورد آزمایش قرار گرفته و تحت درمان قرار گیرد تا اینکه شما همدیگر یا شخص دیگری را آلوده نکنید.
• تا زمانی که شما و شرکای خود درمان های خود را تمام نکرده اید و همه زخم ها کاملاً بهبود نیافته اند، هیچ نوع رابطه جنسی (اعم از واژنی، مقعدی، دهانی و دهانی) نداشته باشید.
• داروی خود را با کسی به اشتراک نگذارید. پزشک ممکن است برای شریک زندگی شما نیز یک دوز جداگانه آنتی بیوتیک تجویز کند. اطمینان حاصل کنید که هر دوی شما داروی تجویز شده را تماما مصرف می کنید.
• حتی اگر درمان خود را تمام کنید و سیفیلیس کاملاً از بین رفته باشد، باز هم ممکن است در آینده در معرض عفونت سیفیلیس قرار بگیرید. سیفیلیس را می توان دوباره گرفت، بنابراین از کاندوم استفاده کنید و مرتباً آزمایش بدهید.

در صورت عدم درمان سیفیلیس چه اتفاقی می افتد؟

اگرچه سیفیلیس شایع است و در مراحل ابتدایی علائم خفیفی دارد، با این حال در صورت عدم درمان می تواند به یک مشکل بزرگ تبدیل شود. همچنین می توانید آن را به راحتی به افراد دیگر منتقل کنید.

سیفیلیس در مراحل اولیه به راحتی درمان می شود. با این حال اگر سیفیلیس را زودهنگام درمان نکنید، می تواند در آینده بدتر شود و به بدن شما آسیب جدی وارد کند. سیفیلیس در مرحله نهایی می تواند به مشکلات جدی سلامتی - مانند کوری یا فلج - منجر شود بطوریکه نتوان آنها را جبران کرد یا بهبود بخشید.

علاوه بر این اگر باردار باشید، سیفیلیس می تواند مشکلاتی ایجاد کند. سیفیلیس را می توان در دوران بارداری و یا در بدو تولد به جنین منتقل کرد. به این نوع سیفیلیس، سیفیلیس مادرزادی گفته می شود و بسیار خطرناک است. سیفیلیس مادرزادی می تواند منجر به مرده زایی، نقایص زایمان یا مرگ نوزاد شود. اگر باردار هستید باید از نظر ابتلا به سیفیلیس آزمایش شوید تا اطمینان حاصل کنید که این اتفاقات ناگوار پیش نخواهند آمد.

ابتلا به سیفیلیس احتمال ابتلا به / انتشار ویروس HIV یا ویروس عامل ایدز را افزایش می دهد.

چگونه از ابتلا به سیفیلیس جلوگیری می شود؟

سیفیلیس عموماً از طریق تماس جنسی انتقال می یابد، بنابراین بهترین راه برای جلوگیری از سیفیلیس، آزمایش منظم و استفاده از کاندوم در صورت برقراری رابطه جنسی است.

چگونه می توان از ابتلا به سیفیلیس خودداری نمود؟

سیفیلیس در نتیجه ی رابطه جنسی و تماس پوست فرد غیرآلوده با پوست شخص مبتلا منتشر می شود. سیفیلیس حتی اگر هیچ کدام از طرفین به ارگاسم و انزال نرسند نیز می تواند انتقال یابد. سیفیلیس از طریق رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی قابل انتقال است.

بنابراین بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به سیفیلیس و سایر بیماری های مقاربتی نداشتن هیچگونه رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی است. این امر برای اکثر افراد ممکن نیست و به این خاطر باید از کاندوم ها و حفاظ های دهانی استفاده نمود. اینگونه پوشش ها واقعاً به شما کمک می کنند تا در هنگام برقراری رابطه جنسی، احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش دهید.یکی دیگر از راهکارهای مهم حفظ سلامتی، انجام آزمایش بیماری های مقاربتی به طور منظم است.

چگونه می توانم مطمئن شوم که هیچ کس را به سیفیلیس مبتلا نمی کنم؟

اگر پی بردید که سیفیلیس دارید، وحشت نکنید. سیفیلیس به راحتی قابل درمان است و برای کسب اطمینان نسبت به عدم انتقال آن به افراد دیگر چندین روش موجود است:

• به شرکای جنسی قبلی و کنونی خود اطلاع دهید که به سیفیلیس مبتلا هستید تا بدین ترتیب آنها نیز تحت آزمایش و معالجه قرار گیرند.
• تا اتمام دوره درمانی خود و بهبود کامل زخم هایتان با هیچ کس رابطه جنسی برقرار نکنید.
• شرکای جنسی شما نیز لازم است قبل از برقراری رابطه جنسی با شخص دیگری مورد آزمایش سیفیلیس قرار گیرند.
• هنگامی که درمان خود را تمام کردید و دوباره رابطه جنسی برقرار کردید، کماکان این ایده می تواند برای شما خوب به حساب آید که: در هر بار رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.

رساندن خبر ابتلا به سیفیلیس شما به سایرین نیاز به زمانبدی خوب ندارد زیرا این عفونت واقعاً واقعا شایع است و به راحتی قابل درمان است. بنابراین سعی کنید در مورد آن خجالت نکشید و این موضوع را زیاد بزرگ و جدی نکنید. هر دوی شما می توانید پس از این گفتگو تحت معالجه قرار بگیرید و زندگی عادی خود را ادامه دهید.