در این قسمت مطالب زیر را خواهید خواند...

• تبخال دهانی و دستگاه تناسلی
• علائم تبخال کدام است؟
• آیا برای تایید ابتلا به تبخال باید آزمایش بدهم؟
• چگونه می توانم تبخالم را درمان کنم؟
• چگونه باید از ابتلا به تبخال جلوگیری نمود؟
• زندگی با تبخال

تبخال دهانی و دستگاه تناسلی

عامل تبخال نوعی ویروس شایع است که باعث ایجاد جای زخم تبخال در دستگاه تناسلی و یا دهان فرد مبتلا می شود. تبخال می تواند آزار دهنده و دردناک باشد، با این حال معمولاً به مشکلات جدی سلامتی منجر نمی شود.تبخال نوعی عفونت شایع است.تبخال یک عفونت فوق العاده شایع است که تا آخر عمر در بدن فرد مبتلا باقی می ماند. بیش از نیمی از آمریکایی ها تبخال دهانی دارند و حدود 1 نفر از هر 6 آمریکایی به تبخال دستگاه تناسلی مبتلاست. بنابراین از میان افرادی که می شناسید، احتمالا معدودی از آنها در حال سپری کردن زندگی خود با تبخال هستند.

تبخال توسط دو ویروس متفاوت اما مشابه ایجاد می شود: ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2). هر دو نوع این ویروسها می توانند در لبه های مهبل، مهبل (واژن)، دهانه رحم، مقعد، آلت مردانه، کیسه بیضه، باسن، قسمت داخلی ران، لب، دهان، گلو و به ندرت در چشم، باعث ایجاد جای زخم تبخال شوند.

تبخال از تماس پوست به پوست آلوده منتقل می شود و این اتفاق غالباً در هنگام سکس واژنی، رابطه جنسی دهانی، رابطه جنسی مقعدی و بوسیدن صورت می گیرد. تبخال ممکن است باعث بروز جای جای زخم تبخال های خارش دار و دردناک شود یا ممکن است به صورت متناوب باعث بروز جای زخم تبخال هایی شود که بعد از ناپدید شدن، مدتی بعد مجددا بروز پیدا می کنند. بسیاری از مبتلایان به تبخال متوجه جای زخم تبخال ناشی از ویروس تبخال نمی شوند یا این جای زخم تبخال را با علت دیگری اشتباه می گیرند، لذا ممکن است ندانند که به این ویروس آلوده شده اند. فرد آلوده می تواند حتی بدون داشتن جای زخم تبخال یا علائم تبخال، آنرا به دیگران منتقل نماید.

هیچ علاجی برای تبخال وجود ندارد، با این حال داروها می توانند علائم تبخال را کاهش داده و احتمال مبتلا نمودن دیگر افراد به ویروس را کاهش دهند. خبر خوب این است که با مصرف دارو، نرخ بروزهای تبخال در فرد آلوده به ویروس تبخال به مرور زمان کمتر و کمتر می شود و اگرچه علیرغم مصرف دارو تبخال کماکان گاها ناراحت کننده و دردناک می شود، با این حال خطرناک نخواهد بود. افراد مبتلا به تبخال ارتباطات غیرجنسی و جنسی دارند و یک زندگی کاملاً سالم و عادی را می گذرانند.

تفاوت بین تبخال دستگاه تناسلی و تبخال دهانی چیست؟

دو نوع ویروس تبخال (HSV-1) و HSV-2) ) وجود دارد که می توانند در بسیاری از قسمت های بدن انسان زندگی کنند، به همین سبب بسیاری از مردم درست نمی دانند که هر یک از این عفونت ها را چه بنامند. با این حال این نامگذاری بسیار ساده است:

• هنگامی که HSV-1 یا HSV-2 روی دستگاه تناسلی (شامل لبه های واژن، واژن، دهانه رحم، مقعد، آلت مردانه، کیسه بیضه، باسن،قسمت داخلی ران) یا اطراف این نواحی باعث عفونت شود، به آن تبخال دستگاه تناسلی گفته می شود.
• هنگامی که HSV-1 یا HSV-2 در اطراف لب، دهان و گلو باعث عفونت شود، به آن تبخال دهانی گفته می شود. جای زخم تبخالهای تبخال دهان گاهی با عنوان جای جای زخم تبخال های سرماخوردگی یا جای جای زخم تبخال تب نامیده می شوند.

HSV-1 معمولاً باعث ایجاد تبخال دهانی می شود و HSV-2 معمولاً باعث تبخال دستگاه تناسلی می شود – هر کدام از این دو سویه ترجیح می دهد در ناحیه مورد علاقه خود رشد کند. با این حال این نواحی منحصر به نوع خاصی از این دو سویه تبخال نیست و کاملاً ممکن است که هر یک از این دو هر ناحیه ای را آلوده نماید. به عنوان مثال اگر کسی که دچار جای جای زخم تبخال های سرماخوردگی روی لبهایش شده با فردی رابطه جنسی دهانی برقرار کند، HSV-1 می تواند از دهان اولی به دستگاه تناسلی دومی انتقال یابد. در حالت دیگر اگر فرد دارای HSV-2 بر روی دستگاه تناسلی اش با فرد دیگری رابطه جنسی دهانی برقرار کند، HSV-2 می تواند از دستگاه تناسلی اولی به دهان دومی منتقل شود.

ابتلا به تبخال چگونه صورت می گیرد؟

تبخال در نتیجه تماس پوست به پوست به راحتی از شخص مبتلا به ویروس به دیگران منتقل می شود. تبخال می تواند از دستگاه تناسلی و/یا دهان فرد مبتلا به دستگاه تناسلی و/یا دهان دیگری معمولاً در نتیجه رابطه جنسی دهانی، مقعدی یا واژنی انتقال یابد.

حتی اگر آلت تناسلی یا زبان فردی تماما در واژن، مقعد یا دهان فرد مبتلا وارد نشود، همچنان تبخال می تواند منتقل شود. برای انتقال تبخال انزال الزامی نیست بلکه تمام آن چیزی که برای انتقال لازم است یک تماس پوستی سریع است. همچنین با بوسیدن کسی که تبخال دهانی دارد، می توان تبخال گرفت.

پوست دستگاه تناسلی، دهان و چشم می تواند به راحتی به ویروس تبخال آلوده شود. اگر راهی برای نفوذ ویروس تبخال در پوست به وجود بیاید - مانند بریدگی، سوختگی، جوش سرباز یا سایر جای زخم تبخالها - ممکن است نواحی دیگری از پوست نیز آلوده شود. برای ابتلا به تبخال داشتن رابطه جنسی الزامی نیست. تبخال را گاه می توان به روش های غیر جنسی منتقل کرد - مانند حالتی که پدر یا مادری که دچار جای جای زخم تبخال سرماخوردگی شده است، فرزندش را می بوسد. بیشتر افراد مبتلا به تبخال دهانی آن را وقتی کودک بوده ند گرفته اند. مادر می تواند تبخال دستگاه تناسلی خود را در هنگام زایمان واژنی به نوزاد خود منتقل کند، با این حال این نوع ابتلا بسیار نادر است.

فرد می تواند در صورت تماس بخش مبتلا به تبخال بدنش با دهان، دستگاه تناسلی یا چشم های خود، تبخال را به دیگر قسمت های بدن خود منتقل کند. همچنین فرد می تواند از این طریق تبخال را به شخص دیگری منتقل کنید.

زمانی که جای جای زخم تبخال ها سربازمی کنند و ترشح می کنند، تبخال بسیار مسری می شود زیرا ترشحات ناشی از جای جای زخم تبخال های تبخال به راحتی ویروس را پخش می کنند. با این حال تبخال حتی زمانی که هیچ جای زخم تبخالی وجود ندارد و پوست کاملاً طبیعی به نظر می رسد نیز می تواند منتقل شود.

بیشتر افراد از کسی که جای زخم تبخال ندارد، تبخال می گیرند. ویروس آن ممکن است سالها در بدن شما بدون ایجاد هیچ علائمی موجود باشد، لذا پی بردن به اینکه چه موقع و چگونه تبخال گرفته اید واقعاً کار دشواری است. این عفونت بسیار دزدکی و مخفیانه منتقل می شود و به همین دلیل افراد بسیاری به تبخال مبتلا هستند.

از آنجا که ویروس به سرعت در خارج از بدن می میرد، امکان ابتلا به تبخال بخاطر دست دادن، سرفه، عطسه یا نشستن روی سنگ توالت موجود نیست.

علائم تبخال کدام است؟

شایع ترین علامت تبخال جای زخم های تبخال دستگاه تناسلی یا دهانی است. با این حال بیشتر اوقات علائمی ندارد، بنابراین افراد زیادی نمی دانند که به تبخال مبتلا هستند.

تبخال ممکن است علامتی نداشته باشد.

شما یا شریک زندگی تان ممکن است مبتلا به تبخال باشید ولی علائم محسوس مربوط به تبخال نداشته باشید، یا ممکن است علائم تبخال آنقدر خفیف باشد که حتی متوجه آنها نشوید. گاه پیش می آید که افراد علائم تبخال را با علائم ناشی از موارد دیگری مانند جوش، فولیکولهای برآمده مو و آنفولانزا اشتباه می گیرند.

علائم تبخال بطور دوره ای ظاهر می شوند و ناپدید می شوند، با این حال ناپدید شدن علائم بدان معنا نیست که عفونت از بین رفته یا نمی توانید آن را به افراد دیگر منتقل کنید. هنگامی که به تبخال مبتلا شوید، تا آخر عمر در بدن باقی می ماند.

علائم تبخال دستگاه تناسلی

شایع ترین علائم تبخال دستگاه تناسلی عبارت است از گروهی از تاول های تبخال خارش دار یا دردناک بر روی واژن، لبه های واژن، دهانه رحم، آلت تناسلی مردانه، باسن، مقعد یا قسمت داخلی ران. تاول های تبخال می ترکند و به جای زخم تبخال تبدیل می شوند. ممکن است تبخال علائم دیگری نیز به همراه داشته باشید از جمله:

• احساس سوزش هنگام ادرار کردن، بخاطر برخورد ادراربا جای زخم تبخال
• مشکل در ادرار کردن زیرا جای زخم ها و تورم های مربوط به تبخال ها باعث انسداد مجرای ادرار شده اند
• خارش
• داشتن درد در اطراف دستگاه تناسلی 

اگر تبخال دستگاه تناسلی به دلیل HSV-2 ایجاد شده باشد، ممکن است علائم آنفلوآنزا-مانندی بروز کند از جمله:

• غدد متورم در ناحیه لگن، گلو و زیر بغل
• تب
• لرز
• سردرد
• احساس خستگی و کوفتگی

اگر جای زخم های تبخال و سایر علائم تبخال دستگاه تناسلی در فرد ظاهر شوند، آنرا ظهور علائم ویروس گویند. اولین ظهور علائم (که به آن "قسمت اول" یا "تبخال اول" نیز گفته می شود) معمولاً حدود 2 تا 20 روز پس از آلوده شدن به ویروس تبخال آغاز می شود. با این حال گاهی اوقات سالها طول می کشد تا اولین ظهور علائم آن رخ دهد.

اولین ظهور علائم تبخال در حدود 2 تا 4 هفته ادامه دارد. حتی اگر جای زخم تبخال ها از بین بروند، ویروس در بدن فرد آلوده شده باقی می ماند و می تواند بعدا دوباره جای زخم تبخال ایجاد کند. ظهورات مکرر علائم - خصوصاً در سال اول ابتلا به بیماری تبخال - بسیار معمول است. ممکن است چند ساعت یا چند روز قبل از وقوع ظهور علائم، فرد متوجه برخی علائم هشدار دهنده مانند خارش، سوزش یا احساس خستگی ناگهانی در ناحیه دستگاه تناسلی خود شود.

ظهور علائم تبخال فرد را اذیت می کند، با این حال اولین ظهور علائم از همه ظهورات بعدی بدتر است. معمولاً مدت ظهورات مکرر علائم کوتاه تر و کم دردتر است. بیشتر مبتلایان به تبخال با گذشت زمان متحمل ظهورات علائم کمتری می شوند و در بعضی به کلی متوقف می شوند.

علائم تبخال ممکن است در افرادی که دارای بیماریهای آسیب رسان به سیستم ایمنی بدن - مانند لوسمی و اچ آی وی - هستند، دردناک تر و طولانی تر است.

علائم تبخال دهان

معمولاً تبخال دهانی نسبت به تبخال دستگاه تناسلی کمتر دردناک است و در فرد خیلی احساس بیماری ایجاد نمی کند. تبخال دهانی باعث ایجاد جای زخم تبخال روی لب یا اطراف دهان می شود که تبخال های سرماخوردگی یا تبخال های تب گونه نامیده می شوند. همچنین ممکن است فرد آلوده شده تبخال هایی در دهان خود داشته باشد، با این حال این حالت فقط در اولین دفعات بروز علائم عفونت اتفاق می افتد.

تبخال های سرماخوردگی چند هفته طول می کشد و سپس به طور خود به خودی از بین می روند. این تبخال ها ممکن است هفته ها ، ماه ها یا سال ها بعد دوباره ظاهر شوند. تبخال های سرماخوردگی آزار دهنده هستند، با این حال معمولاً در کودکان و بزرگسالان بی ضرر هستند - هرچند که برای نوزادان تازه متولد شده بسیار خطرناک هستند.

علائم تبخال دستگاه تناسلی در مردان کدام است؟

شایع ترین علامت تبخال دستگاه تناسلی در مردان، بروز دسته ای از تبخال های تاول گونه است که معمولاً بر روی آلت مردانه یا مقعد فرد مبتلا ظاهر می شوند. این علائم ممکن است تا چند هفته بعد ماندگار باشد و سپس از بین بروند. علائم ممکن است هفته ها، ماه ها یا سال ها بعد دوباره برگردند.

بسیاری از مبتلایان به تبخال دستگاه تناسلی هیچ علائمی ندارند یا علائم بسیار خفیفی دارند که حتی بدون اینکه فرد متوجه وجود آنها شود خودبخود از بین می روند.

اولین باری که علائم تبخال دستگاه تناسلی ظاهر می شود را  "مرتبه اول" یا "تبخال آغازین" می نامند. علائم تبخال آغازین معمولاً نسبت به علائم ظهورات بعدی قابل توجه تر است.

علائم تبخال دستگاه تناسلی در مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تبخال های تاول گونه
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• مشکل در ادرار کردن، در صورت داشتن تبخال هایی در مجرای ادرار بطوری که آنرا را تنگ کرده باشند 
• خارش یا درد در اطراف اندام های تناسلی

علائم در طول تبخال آغازین، ممکن است علاوه بر موارد فوق شامل موارد زیر نیز باشد:

• غدد متورم در ناحیه لگن، گلو و زیر بغل
• تب
• لرز
• سردرد
• احساس خستگی و کوفتگی
• داشتن درد، مشابه درد آنفولانزا

علائم تبخال آغازین معمولاً 2 تا 20 روز پس از آلوده شدن ظاهر می شود. با این حال ممکن است بروز اولین علائم سالها پس آلودگی فرد بروز نماید.

جای زخم تبخال های معمولاً طی چند هفته بهبود می یابند، با این حال ویروس در بدن شما باقی می ماند و می تواند دوباره شعله ور شود و مجدداً جای زخم تبخال ایجاد کند.

تنها راه برای اطمینان از وجود/عدم وجود تبخال دستگاه تناسلی معاینه شدن توسط پزشک یا پرستار است. آنها در صورت بروز علائم می توانند با استفاده از مشاهده یا آزمایش به شما بگویند که علائم به تبخال مربوط است یا خیر. آنها در صورتی که علائمی نداشته باشید، می توانند با انجام آزمایش خون وجود تبخال را مورد بررسی قرار دهند.

مراکز بهداشتی مخصوص والدین شدن برنامه ریزی شده، بسیاری از کلینیک ها، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خصوصی و بخش های بهداشتی آمادگی ارائه آزمایش های تبخال و درمان تبخال را داند.

علائم تبخال دستگاه تناسلی در زنان کدام ست؟

تنها راه برای اطمینان از وجود/عدم وجود تبخال دستگاه تناسلی معاینه شدن توسط پزشک یا پرستار است.

شایع ترین علامت تبخال دستگاه تناسلی در زنان، بروز دسته ای از تبخال های تاول گونه است که معمولاً بر روی لبه های مهبل، دهانه رحم یا مقعد ظاهر می شوند. علائم ممکن است چندین هفته ماندگار باشند و سپس از بین بروند. این علائم ممکن است هفته ها، ماه ها یا سال ها بعد دوباره  برگردند. پزشک یا پرستار می تواند با مشاهده علائم یا انجام آزمایش بر روی مایعات گرفته شده از جای زخم به فرد بگوید که آیا جای زخم ناشی از تبخال است یا خیر.

نکته قابل توجه این است که بسیاری از افراد مبتلا به تبخال دستگاه تناسلی هیچ علائمی ندارند یا علائم بسیار خفیفی دارند که حتی بدون آنکه متوجه آنها شوند، به طور خودبخودی از بین می روند. اگر اخیراً با شخصی مبتلا به تبخال رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید می توانید از آزمایش خون برای بررسی ابتلا به تبخال استفاده نمایید.

آیا مطمئن نیستید که باید برای آزمایش تبخال به یک مرکز درمانی مراجعه کنید؟ در زیر درباره علائم تبخال دستگاه تناسلی اطلاعات بیشتری آمده است.

• تبخال های تاول گونه
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• مشکل در ادرار کردن، در صورت داشتن تبخال هایی در مجرای ادرار بطوری که آنرا را تنگ کرده باشند 
• خارش یا درد در اطراف اندام های تناسلی

علائم در طول تبخال آغازین، ممکن است علاوه بر موارد فوق شامل موارد زیر نیز باشد:

• غدد متورم در ناحیه لگن، گلو و زیر بغل
• تب
• لرز
• سردرد
• احساس خستگی و کوفتگی
• داشتن درد، مشابه درد آنفولانزا

علائم تبخال آغازین معمولاً 2 تا 20 روز پس از آلوده شدن ظاهر می شود. ممکن است بعد از آن دیگر هیچ وقت مجددا تبخال نداشته باشید، با این حال ممکن است هفته ها، ماه ها یا سالها بعد علائم آن دوباره ظاهر شود.

به هیچ وجه نمی توان با اطمینان خاطر دانست که هر چند وقت یکبار علائم بیماری ظهور پیدا می کند چراکه این موضوع برای هر فرد مبتلا به تبخال متفاوت از دیگری است. مصرف دارو می تواند باعث شود که این ظهور علائم کمتر اتفاق بیفتند و پمادها باعث می شوند که جای زخم تبخال ها سریعتر بهبود یابند و کمتر اذیت کنند.

نزدیکترین مرکز بهداشت مختص والدین شدن برنامه ریزی شده می تواند در تشخیص اینکه آیا تبخال یا دیگر بیماری های مقاربتی دارید یا خیر به شما کمک کند، و همچنین در صورت ابتلا شما را در امر معالجه یاری دهند.

آیا باید برای تبخال آزمایش شوم؟

آزمایش تنها راه برای اطمینان از وجود تبخال است. اگر جای زخم تبخال یا علائم دیگری از تبخال دارید، به یک پرستار یا پزشک مراجعه کنید.

آیا تبخال دارم؟

نمی توان صرفا با مشاهده ظاهر فرد یا اطلاع از حس و حال او تعیین کرد که آیا تبخال دارد یا خیر. مانند همه بیماریهای مقاربتی، تنها راه اطمینان از وجود تبخال، انجام آزمایش است.

اگر در دستگاه تناسلی خود و یا اطراف آن متوجه جای زخم تبخال شدید، در اسرع وقت خود را تحت معاینه پرستار یا پزشک قرار دهید. سایر بیماریهای مقاربتی - مانند سفلیس – نیز ممکن است شبیه به تبخال به نظر برسند با این حال به درمان متفاوتی نیاز دارند. بنابراین مهم است که بدانید دقیقاً چه اتفاقی افتاده است. از پرستار یا پزشک خود بپرسید که آیا انجام آزمایش تبخال برای شما لازم است یا خیر.

در طول آزمایش تبخال چه اتفاقی می افتد؟

اگر تاول یا جای زخم دارید، پزشک یا پرستار شما می تواند با سواب به آرامی از ترشحات جای زخم نمونه بگیرد و آن را آزمایش کند.

اگر هیچ جای زخمی ندارید، با پزشک یا پرستار خود در این مورد صحبت کنید که آیا آزمایش خون برای تبخال مناسب شما هست یا خیر. با این حال معمولاً تست تبخال توصیه نمی شود مگر اینکه علائمی داشته باشید.

ایده آزمایش ممکن است ترسناک به نظر برسد، با این حال سعی کنید با این موضوع راحت برخورد کنید آزمایش بیماریهای مقاربتی جزء ثابتی از شخصیت فرد بالغ مسئولی است که مراقبت سلامتی خودش است. همچنین خوب است بدانید که آزمایش تبخال، سریع و معمولاً بدون درد است.

کجا می توانم آزمایش تبخال بدهم؟

شما می توانید در آزمایشگاه پاتوبیولوژی رازی کرج، مطب پزشک، کلینیک بهداشتی جامعه، بخش بهداشت یا مرکز بهداشت ویژه والدین شدن برنامه ریزی شده برای تبخال و سایر بیماریهای مقاربتی مورد آزمایش قرار گیرید.

آزمایش بیماریهای مقاربتی معمولاً جزئی از معاینه منظم یا معاینه زنان و زایمان نمی باشد بلکه باید آن را درخواست نمایید. با پرستار یا پزشک خود صادق باشید تا آنها بتوانند در تشخیص اینکه کدام آزمایشات برای شما مناسب ترند به شما کمک کنند. خجالت نکشید: پزشک شما برای کمک به شما آنجاست است ، نه برای قضاوت شما.

چگونه می توانم تبخالم را درمان کنم؟

هیچ علاجی برای تبخال وجود ندارد. با این حال شما می توانید داروهایی مصرف کنید که دوره و تعداد علائم تبخال ها را کوتاهتر و ک دردتر نمایند و از ظهور علائم آتی عفونت پیشگیری کنید.

درمان تبخال چیست؟

اگر چه علاجی برای تبخال وجود ندارد، با این وجود روش های زیادی برای درمان علائم و مدیریت عفونت ناشی از آن وجود دارد. داروهای تبخال باعث می شوند که علائم بیماری زودتر از بین برود و/یا مانع از بازگشت مکرر آنها شود. پزشکتان شما را در مورد بهترین گزینه های درمانی مناسب وضعیت شما مطلع خواهد نمود.

پزشک می تواند در صورت ظهور علائم بیماری، به شما دارو بدهد تا تبخالها سریعتر بهبود یابند. همچنین همچنین می توانید با انجام موارد زیر، به کاهش درد کمک کنید:

• حمام گرم
• خشک نگه داشتن نواحی تناسلی (رطوبت باعث می شود که جای زخم تبخال ها دوام بیشتری داشته باشند)
• پوشیدن لباس های نرم و گشاد
• قرار دادن یک بسته یخ روی جای زخم تبخال ها
• مصرف داروهای مسکن مانند آسپرین، ایبوپروفن (Advil ، Motrin) یا استامینوفن (Tylenol)

چگونه می توان از ظهور علائم تبخال جلوگیری کرد؟

اگر علائم تبخال مکررا در شما ظهور می یابند، ممکن است پزشک به شما بگوید هر روز دارو مصرف کنید - به این روش درمان سرکوبگرانه گفته می شود. این امر می تواند به جلوگیری از ظهور علائم تبخال در آینده کمک کند و احتمال انتقال تبخال به شرکای بدنی شما را کاهش دهد.

برای درمان علائم تبخال دارو مصرف بکنید یا نکنید، مراقبت از خودتان از طریق خوردن غذاهای سالم، داشتن خواب کافی و دوری از استرس می تواند در جلوگیری از بروز ظهورات بعدی علائم بیماری کمک کند.

هیچ کس با اطمینان نمی داند علت ظهورعلائم تبخال دستگاه تناسلی چیست. ممکن است سایر عفونت ها، جراحی، سکس، پریود، سوزش پوستی و استرس از علل ظهورعلائم بیماری باشند. آفتاب سوختگی، صدمات وارده به لب و سایر عفونت ها می توانند باعث بروز تبخال دهانی شوند. اگر تبخال دهانی دارید خود را در معرض آفتاب سوختگی قرار ندهید.

معمولاً ظهور علائم تبخال دستگاه تناسلی کمتر اتفاق می افتد و چند سال بعد از اولین ظهورات، دوره آنها کوتاه می شود و علائم آن ضعیف تر می شود - خواه تحت درمان قرار گرفته باشید خواه نگرفته باشید.

در صورت عدم درمان علائم تبخال چه اتفاقی می افتد؟

خبر خوب در مورد تبخال این است که این بیماری کشنده و حتی خطرناک نیست. ممکن است آزار دهنده باشد، با این حال تبخال به مرور زمان وخیم تر نمی شود بر خلاف برخی بیماریهای مقاربتی، باعث ایجاد مشکلات جدی سلامتی نمی شود.

اگر تحت مداوای تبخال قرار نگیرید، ممکن است مکررا علائم آن در شما ظاهر شود، البته ممکن هم هست که به ندرت ظاهر شوند. در برخی افراد بعد از مدتی به طور طبیعی دیگر علائم بیماری ظاهر نمی شوند.

مردم ممکن است به دلایل زیادی تصمیم به معالجه نگیرند. ممکن است علائم بیماری در آنها ظهورات زیادی نداشته باشد یا ظهور علائم خیلی مایه آزار آنها نباشد، یا شاید چون رابطه جنسی ندارند فکر می کنند لزومی ندارد اکنون نگران ابتلا به تبخال باشند. دلیل این امتناع هرچه باشد، درمان تبخال شما برای یک انتخاب است و اجبار.

ابتلا به ویروس تبخال می تواند ابتلا به ویروس HIV را آسان تر کند زیرا جای زخم تبخال ها یک منفذ در بدن شما در اختیار ویروس HIV قرار می دهند. بنابراین همیشه از کاندوم استفاده کنید تا از شیوع تبخال و HIV جلوگیری کنید.

چگونه می توان از انتقال تبخال جلوگیری نمود؟

تبخال دستگاه تناسلی بخاطر داشتن رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی با شخص مبتلا به ویروس گسترش می یابد. استفاده از کاندوم می تواند به کاهش خطر ابتلا به یا تبخال کمک کند.

چگونگی جلوگیری از ابتلا به تبخال 

تبخال دستگاه تناسلی از طریق تماس پوستی شخص مبتلا به پوست فرد دیگر - از جمله از راه رابطه جنسی واژنی، مقعدی و دهانی - منتشر می شود. بنابراین بهترین راه برای جلوگیری از انتشار تبخال و سایر بیماریهای مقاربتی این است که هیچ گونه تماسی با دهان یا دستگاه تناسلی شخص دیگر نداشته باشید.

با این حال بیشتر افراد در مقطعی از زندگی خود رابطه جنسی برقرار می کنند، لذا اطلاع از نحوه برقراری یک رابطه جنسی امن تر حائز اهمیت است. استفاده از پوشش های محافظتی مانند کاندوم و حفاظ های دهانی در هنگام رابطه جنسی، به کاهش خطر ابتلا به بیماری STD کمک می کند.

ویروس تبخال می تواند در قسمت هایی از بدن که با کاندوم محافظت نمی شوند (مانند کیسه بیضه، باسن ها، نواحی فوقانی ران و لب) منتقل شود و در آنجا ها به حیات خود ادامه دهد، بنابراین کاندوم همیشه شما را از تبخال محافظت نمی کنند. با این وصف کاندوم احتمال ابتلا به تبخال را کاهش می دهد.

در هنگامی که علائم تبخال در شما ظهور یافته با کسی رابطه جنسی نداشته باشید، زیرا در این زمان شانس انتقال آن به دیگران در بیشترین سطح قرار دارد. با این وصف تبخال می تواند حتی در صورت عدم وجود جای زخم تبخال یا علائم به دیگران انتقال یابد، بنابراین حتی اگر همه چیز خوب به نظر برسد و احساس خوبی هم دارید باز هم استفاده از کاندوم و حفاظ های دهانی ضروری است.

چگونه می توانم اطمینان حاصل کنم که شخص دیگری را به تبخال مبتلا نمی کنم؟

اگر متوجه شدید که به تبخال مبتلا هستید، وحشت نکنید. چند روش وجود دارد که می توانید با بکارگیری آنها مانع از انتشار آن به بدن شرکای خود و به قسمت های دیگر بدن خودتان شوید:

• همیشه در هنگام رابطه جنسی دهانی، مقعدی و واژنی از پوشش های محافظتی مانند کاندوم و حفاظ های دهانی استفاده کنید.
• با پزشک خود در مورد مصرف روزانه داروهای تبخال که می توانند احتمال ابتلا به تبخال را کاهش دهند، صحبت کنید.
• هنگام بروز علائم تبخال، حتی با هم کاندوم با شخص دیگری رابطه جنسی برقرار نکنید چراکه ممکن است جای زخم تبخال ها به مکان هایی از بدن فرد دیگر برخورد کند که کاندوم آنجاها را پوشش نمی دهد.
• سعی کنید یاد بگیرید که چه موقع علائم بیماری در حال ظهور هستند و وقتی متوجه این علائم شدید، رابطه جنسی را متوقف کنید. ممکن است احساس سوزش، خارش یا احساس هایی از این دست به شما کمک کنند تا بدانید که در شرف بروز علائم تبخال قرار دارید.
• تا زمانی که جای زخم تبخالهای شما کاملاً از بین نرفته، رابطه جنسی برقرار نکنید.
• جای زخم تبخالهای خود را لمس نکنید، زیرا با این کار می توانید عفونت را به قسمت های دیگر بدن خودتان یا بدن افراد دیگر انتقال دهید. اگر جای زخم تبخالهای خود را لمس نمودید بلافاصله دستان خود را با آب و صابون بشویید.
• عینک خود را با آب دهان خیس و تمیز نکنید – این کار ممکن است تبخال دهانی را به چشم شما منتقل کند.
• اگر در دهان خود جای زخم تبخال های سرماخوردگی دارید، کسی را نبوسید - به خصوص نوزادان، کودکان و یا زنان باردار را.
• همیشه پیش از رابطه جنسی به شریک جنسی خود بگویید که تبخال دارید تا به این ترتیب بتوانید با همکاری همدیگر مانع از شیوع او شوید. اینکه به فردی بگویید به یک بیماری مقاربتی مبتلا هستید می تواند سخت باشد، با این حال تبخال فوق العاده شایع است و منجر به مشکلات جدی سلامتی نمی شود. بنابراین سعی کنید در مورد آن خیلی خجالت نکشید یا با طرح این موضوع دچار استرس نشوید.

 

احتمال ابتلا به ویروس HIV در افرادی که تبخال دارند، دو برابر بیشتر از احتمال ابتلای افراد فاقد تبخال به ویروس HIV است و احتمال انتقال HIV به شرکای خود در افرادی که هم تبخال و هم HIV دارند بسیار بیشتر است. بنابراین استفاده از کاندوم برای محافظت از خود و شریک زندگیتان بسیار مهم است.