LDH آنزیمی است که در تولید انرژی دخیل است و در تمام سلول های بدن وجود دارد و بیشترین مقدار آن در قلب ، کبد ، عضلات ، کلیه ها ، ریه و در سلول های خونی می باشد
هنگامیکه پزشک معالج مشکوک شود که بیمار دارای بیماری حاد یا مزمن می باشد که باعث صدمه بافتی یا انهدام سلولی می شود.
این آزمایش معمولا همراه با آزمایشات دیگر درخواست می شود.
از خون وریدی آرنج استفاده می شود . گاهی باید مایعات با روش ها تخصصی تهیه شود.
(مایع آسیت ، مایع جنب ، مایع مغزی نخاعی)
شرایط خاصی لازم نیست .
LDH آنزیمی است که در تولید انرژی دخیل است و در تمام سلول های بدن وجود دارد و بیشترین مقدار آن در قلب ، کبد ، عضلات ، کلیه ها ، ریه و در سلول های خونی می باشد.باکتری ها هم LDH تولید می کنند در این آزمایش مقدار LDH در خون و گاهی در سایر مایعات بدن اندازه گیری می شود.
فقط مقدار کمی LDH در خون وجود دارد که در پلاسما یا سرم قابل شناسایی است . موقعی که سلول ها صدمه می بینند یا تخریب می شوند LDH از این سلول ها وارد جریان خون می شود.
بنابراین سطح خونی LDH نشانگر غیر اختصاصی وجود صدمه بافتی می باشد. از این آزمایش برای تشخیص عامل ایجاد کننده یا محل صدمه دیده نمی توان استفاده کرد. ولی این آزمایش همراه با آزمایشات دیگر خون برای ارزیابی و نظارت بر بیماری ای که موجب صدمه بافتی شده قابل استفاده است (مثل بیماری های کبدی ، خونی و سرطان ها)
گاهی اوقات وقتی که آماس یا عفونت و صدمه بافتی در مناطق خاصی از بدن مثل مغز ، قلب یا ریه وجود داشته باشد مایعات می توانند احتباس پیدا کنند و محتویات آن تغییر کند.
اندازه گیری مقدار LDH در این مایعات ممکن است در تشخیص عامل ایجاد کننده آن کمک کند مثلا LDH در مایع مغزی نخاعی موقعی افزایش می یابد که مننژیت دارای عامل باکتریال باشد LDH به همراه آزمایشات دیگر می تواند مشخص کنند که مایع جمع شده در اطراف قلب یا ریه یا حفره شکم ناشی از صدمه یا آماس می باشد (اگزودا) یا ناشی از عدم تعادل مایعات داخل رگ و خارج رگ بعلت کاهش مقدار پروتئین در خون (ترانسودا) می باشد.