آزمایش ggt برای بررسی احتمال بیماری کبد یا کیسه صفرا موقعی که شخص علائم بیماری کبدی یا مجاری صفراوی داشته باشند.
از خون وریدی استفاده می شود.
گاماگلوتامین ترانسفراز (GGT) آنزیمی است که در خیلی اعضا بدن وجود دارد ولی مقدار آن در کبد بیشتر است. GGT در خیلی از بیماری های که به کبد و مجاری صفراوی صدمه می زنند افزایش می یابد. در این آزمایش مقدار GGT در خون اندازه گیری می شود.
بطور طبیعی مقدار GGT کم است ولی درصورت صدمه به کبد مقدار آن افزایش می یابد. اغلب GGT اولین آنزیمی است که در صورت انسداد هر قسمتی از مجاری صفراوی که وظیفه آن انتقال صفرا از کبد به روده ی کوچک است افزایش می یابد (سنگ یا تومور).
این موضوع باعث شده که حساس ترین آنزیمی باشد که در مشکلات مجاری صفراوی آزمایش می شود. ولی آزمایش GGT خیلی اختصاصی نیست و در تمایز انواع ضایعات کبدی مفید نیست. زیرا در بیماری های مختلف کبد مثل سرطان کبد ، هپاتیت ویروسی و سایر بیماری غیر کبدی مثل سندرم های قلبی عروقی حاد نیز افزایش می یابد. بنابراین آزمایش GGT برای استفاده روتین نمی باشد ولی می تواند در همراهی با سایر آزمایشات برای تعیین علت افزایش آلکالین فسفاتاز ، آنزیم دیگری که در کبد وجود دارد مفید باشد.
در بیماری کبدی هر دو آنزیم GGT و آلکالین فسفاتاز افزایش می یابد ولی در بیماری های استخوان فقط آلکالین فسفاتاز افزایش می یابد. بنابراین GGT برای تفکیک علت افزایش آلکالین فسفاتاز کمک می کند.
GGT بعضی اوقات با مصرف مقدار اندکی الکل افزایش می یابد. افزایش آن در افرادی که مصرف طولانی مدت الکل دارند خیلی بیشتر از کسانیکه روزانه دو تا سه گیلاس یا اینکه در یک روز مصرف زیادی دارند می باشد.آزمایش GGT در ارزیابی مصرف حاد یا اعتیاد به الکل می تواند مفید باشد.